tot nu toe

Inmiddels is het bijna een half jaar geleden dat ik wakker werd en de wereld en heel anders uitzag dan de dag ervoor. Er is veel gebeurd en ik heb vooral veel bijgeleerd. ‘Nooit te oud om te leren’ vond ik altijd en dat blijkt echt zo te zijn. Thuis heb ik geen loop hulpmiddel nodig, maar voor buiten is de rollator voor langere wandelingen of een stok voor korte stukjes een uitkomst. Het geeft extra zekerheid en is dan ook een welkome steun. Mijn linkerhand is weer vrijwel altijd gehoorzaam en mijn linkerbeen loopt prima. Wat activiteiten betreft, daarvoor moet ik wel een stapje terug doen, maar ik doe nog wat mogelijk is.Al sinds een flink aantal jaren schrijf ik van tijd tot tijd gedichten. Tijdens mijn revalidatie schreef ik er twee over mijn ervaringen. Heb de stoute schoenen aangetrokken en een aantal gedichten naar een uitgeverij gestuurd. Het resultaat is dat er in januari 2024 een bundeltje met mijn gedichten  verschijnt, getiteld ‘Geef je gedachten vleugels’. De voortgang is te volgen via  https://hanniedekker.auteursblog.nl